Met 3 emmers die berg afkomen en wederom selecteren. Dan de worteltjes erop, de eerste schil eraf en het steeltje mooi bijknippen. Dan passen in het kistje en kijken of het voldoet…Dit alles in een koele omgeving, want anders scheurt de uienhuid. De volgende dag terug de berg op, want niet tevreden. Zondags weer, want het is nog niet naar het zin. Foto’s nemen van alle kanten of de uien wel echt uniform zijn. Dinsdags naar de Meerpaal met de selectie. Twee presentaties aanhoren in de zenuwen, want de uien staan nu warmer en de schil kan uitdrogen en knappen…Niet gebeurt, pfff.
Rode uien, ras Rolein
Het zou best de eerste keer kunnen zijn, dat een rode ui de beste bewaarui werd. Maud weet het niet en navraag leverde ook niet een duidelijke uitspraak op. Feit is dat de gele ui ook tijdens deze wedstrijd alom vertegenwoordigd was. Maud zelf vond het geen issue, maar uw scribent wenst het te benoemen: Maud zou ook best de eerste vrouw kunnen zijn, die de NL Bewaarui won.
We hebben het er verder niet over. Wel nog even over Maud, die in Dronten afgelopen jaar de Agrarische Hogeschool afrondde. Zich eerst niet zo op de daadwerkelijke landbouw oriënteerde, maar zich gaandeweg de studie realiseerde , dat het agrarische bedrijf haar ding is. Ze zit dan ook in de Maatschap Verweel met haar vader en zus. Ze gaat vooralsnog voor een baan elders in uiteraard de sfeer van haar agrarische opleiding. Maar:“ Met de oogst ben ik thuis.“ En zoals het er nu uitziet is ze er volgend jaar weer bij in Dronten. Tijdens het interview zag ze verbeterpuntjes. “ Ik wil volgend jaar eerder beginnen. Ik dacht steeds…er moeten er nog mooier zijn. “