Schaapskuddes ’s nachts binnenhalen past niet in het begrazen van de heide en bovendien is er daarvoor geen ruimte. Wolfwerend gaas helpt net zo min. Daar is de wolf binnen de kortste keren overheen. ’s Ochtends treft de boer of schapenhouder dan weer een aantal dieren dood of halfdood aan.” Volgens Lodders moet de ‘gevolgschade’ evenmin worden onderschat. “Als de wolf bij een kudde schapen is geweest, bijt hij niet alleen één of meer schapen dood, ook zie je bij de vrouwtjes in de periode erna miskramen.”
Niko Koffeman, Eerste Kamerlid van de Partij voor de Dieren en tevens voorzitter van Stichting De Faunabescherming (‘van vogelvrij naar kogelvrij’), noemde de wolf enkele weken geleden in de uitzending van Zeewolde Kiest een ‘enorme verrijking voor de biodiversiteit’. Hij wees er zelfs op dat het dier bovenaan staat in de voedselketen. Lodders vindt het Koffemans’ goed recht dit te vinden, ze kijkt er met heel andere ogen naar. “De wolf heeft in Nederland geen natuurlijke vijand en heeft dus eigenlijk vrij spel. Je kunt je echt afvragen of de wolf wel bij ons thuishoort. We leven in een land met inmiddels meer dan 18 miljoen inwoners. Die willen allemaal wonen, werken én recreëren. Ik denk dat iedereen de beelden wel kent van de fietsers die achterna werden gezeten door een wolf of de recreanten die in een natuurgebied er oog in oog mee kwamen te staan.”
Koffeman haalde enkele weken geleden een heel oude koe uit de sloot, het Oostvaarderswold. Dit zou een natuurlijke strook zijn geweest die de Oostvaardersplassen ging verbinden met de Veluwe, het Gelderse rivierengebied en het Duitse achterland. Volgens hem zou de wolf er de taak van jagers hebben kunnen overnemen en zou het niet meer nodig zijn grote grazers en edelherten in de Oostvaardersplassen neer te knallen. “Dat klopt gewoon niet”, lachte Lodders, die ten tijde van de discussie rond 2006 nog wethouder was in Zeewolde, dinsdagavond bij Zeewolde Kiest. “Als de zone er was gekomen, zouden de grote grazers meteen de benen hebben genomen richting Veluwe, omdat ze op de zandgronden daar veel beter tot hun recht komen. Daarbij was het Oostvaarderswold ook bedoeld om er te fietsen, lopen en mountainbiken. Dan wil je de wolf toch niet tegenkomen.”
Lodders heeft er nog steeds geen spijt van dat het Oostvaarderswold werd afgeblazen. “Gelukkig hebben we daar goede, vruchtbare en voor voedselproductie bedoelde landbouwgrond gehouden. Ik ben het wel met Koffeman eens dat wolven niet zomaar moeten worden afgeschoten. We zullen meer moeten streven naar een beheersituatie, zodat het dier geen overlast meer veroorzaakt.”