Door alles waar hij mee bezig is is Mannes ‘s avonds nog tot laat bezig. “Mannes is optimistisch en kan ook altijd door”, zegt zijn vrouw Riët Hofman. “Waar ik ‘s avond denk: ‘ik wil wel even televisie kijken, wat doms’. Zit Mannes gewoon ‘s avonds achter de computer.”
Die drang om door te gaan resulteert in een indrukwekkend aantal activiteiten waar Mannes bij betrokken is naast zijn werk als schooldirecteur. Activiteiten die hij ook nog wil blijven doen na zijn pensioen. Als journalist (“een uit de hand gelopen hobby”) volgt hij de politiek en het voetbal in Zeewolde en heeft hij meerdere boeken over het dorp geschreven. Hij helpt de rotary vereniging, de sinterklaasintocht en bedenkt vragen bij de ‘K wis’t. Ook staat hij te pas en te onpas als cabaretier op de planken om met scherpe grappen mensen een spiegel voor te houden.
“Het heeft allemaal te maken met dat je graag dingen overdraagt”, zegt Mannes. “Dingen vertelt. Je wilt kinderen iets leren. In de journalistiek wil je het verhaal vertellen. Vorige week was er een nogal vreemde raadsvergadering, daar heb ik een eigen verslag van gemaakt. Dat staat in de krant. Dat wil je graag vertellen. En cabaret is ook een vorm van vertellen.”
Mannes denkt dat het vertellen voor hem een manier is om ertoe te doen: “Dat je het niet voor jezelf wilt houden. We hebben het nog niet eens gehad over mijn hobby genealogy. Dan vind ik het ontzettend leuk, om dingen uit de stamboom te onderzoeken, maar ik vind het niet leuk om die alleen voor mijzelf te houden. Dan wil ik er uiteindelijk ook iets mee doen, met mensen die ook iets met die stamboom te maken hebben. Zo heb ik al verschillende boeken gemaakt. Dat is het ook iets waarbij je anderen iets wil vertellen.”
“Dat je samen met anderen bezig bent. Je bent er niet alleen. Je bent niet alleen op deze wereld. Je bent er met elkaar.” - Mannes Schoppink
Mannes krijgt dat allemaal voor elkaar door zijn instelling, denkt Riët. “Het is ook nooit teveel. In het begin toen het alarm van de school hier erop stond toen werd hij ‘s nachts gebeld. Dan klaagde hij nooit. Hij zal nooit zeggen: ‘moet ik daar weer heen’. Hij gaat er gewoon voor. Maar zo gaat hij voor alles.”
Twee gezichten
Op het eerste gezicht lijkt Mannes niet iemand die het leuk vindt om op de voorgrond te staan. Mensen die hem niet goed kennen worden daar dan ook wel door verrast: “Ze kennen hem als een rustig persoon. Die luistert en een mening vorm”, zegt Riët. “Maar Mannes heeft ook zeker een kant waarbij hij gezellig is, zich uit kan leven, plezier kan maken. Dan zien mensen ineens: ‘oh, dat is Mannes’. Ik zeg wel eens: geef hem een microfoon en zet hem een petje op en is een heel ander persoon.”
“Met kerst was ik vroeger de verteller. Degene die een kerst verhaal vertelt”, herinnert Mannes zich. “Het is toch prachtig om een ander te laten lachen. Anders is het ook zo saai”. Zijn eigenschap om mensen aan het lachen te maken en daarmee de stemming te bepalen gebruikt hij ook in zijn werk: “Ik vind het ook belangrijk dat er een goede sfeer is.”
Vers bloed
Volgens Mannes is er niet één duidelijke reden waarom hij stopt als directeur, een baan die hem nog steeds bevalt ook al viel het afgelopen coronajaar zwaar (“Ik was meer crisismanager dan directeur”). Kennissen en vrienden die ook met pensioen gingen zetten hem aan het denken en ook financieel was het haalbaar. “En ja, ze hebben ook recht na zoveel jaren dat er is een ander aan het roer komt. Dat vind ik een hele gezonde ontwikkeling, ook voor de school.”
085-0640737