Stoffen-en fournituren
Ze zochten een woning niet ver van Putten af, waar Agnes destijds werkte. Voor Jan, vertegenwoordiger maakte de woonplaats minder uit. “Er komt een nieuw dorp aan de overkant’’, tipte iemand hen. Zij eind 1983 naar Zeewolde, want dat was die overkant. In de voetbalkantine kregen ze niet alleen de benodigde inlichtingen over het wonen in een dorp van toen nog zes straten en een plein, maar ook de mededeling dat ze in maart de sleutel van een huurhuis aan de Peppel konden krijgen. Het idee een stoffen- en fourniturenwinkel te beginnen ontstond een jaar of wat erna. Ze werd geballoteerd: Wethouder van Dongen kwam op de Peppel kijken, of ze daarvoor geschikt was. Dat was ze, maar een gezinsuitbreiding stond het plan in de weg. Het runnen van een winkel bleef echter trekken. Bouwen naast de Albert Heijn was een plan, waarvan de uitvoering maar niet rond kwam. Dus toen er in de Raadhuisstraat een huurpandje vrij kwam, beslisten ze direct. Niet om er kledingstoffen te gaan verkopen, want inmiddels bestond ’t Staaltje, maar hobbymaterialen. Een branche, waar Jan net vertegenwoordiger van was. Een baan waar Agnes hem fijntjes op had gewezen. De combinatie pakte heel goed uit!
Servetten plakken
Achterin de winkel organiseerde Agnes cursussen. Riet van Gaal gaf er schilderles, Greetje onderwees in quilten. Agnes deed in groenwerk: kransen en stukjes maken. Ook paneelschilderen stond op het programma. In de winkel hingen en stonden de spullen om te pergamano-en, te breien, haken, of bijvoorbeeld servetten te plakken. Agnes: “Ik verkocht mooie servetten met een voorstelling erop per stuk. Met speciale lijm, plak en lak gecombineerd (de zogenaamde Mod Podge) plakte je die op bijvoorbeeld dakpannen, of glaswerk.” De dakpannen leverde Agnes erbij. Menig tuin is er destijds mee opgeleukt. Ze bewaart aan die manie de leukste herinneringen. “Ik organiseerde er demonstraties in. Kwamen er twee dames, Diny en Annie, in de winkel het servetplakken voordoen. Dat was zo leuk. Die hadden zo’n humor. De hele winkel stond vol.” De servetplakhobby is overigens weer terug. Zoals menig hobby. ’t Winkeltje heeft wat hypes doorstaan: de Diamond Dotz, 3-D kaarten snijden met de zogenaamde styropor, sieraden maken met kralen.
Hobby-Time
In 2004 verruilde Agnes ‘t creatieve hart van Zeewolde, zoals de subtitel van ’t Winkeltje luidde, voor Hobby-Time. Aan de Marktstraat lieten Agnes en Jan een eigen pand neerzetten inclusief woning. Dat ging niet zonder slag of stoot, maar dat is een ander verhaal. Ook daar hielden Agnes en Jan de vinger aan de pols van hobbyend Zeewolde. Uit Frankrijk namen vakantiegangers het vlechten met elastiek mee. Binnen geen tijd hadden ze de spullen voor dat ‘Loomen’ in de winkel liggen. In het afscheidsboek schrijft iemand: ‘‘Dank je wel voor alle mooie spullen en adviezen.” Adviezen van Agnes of van een van haar medewerkers. “Ik heb niks met breien”, bekent Agnes, ‘‘dus als klanten mij alleen in de winkel zagen staan, zeiden ze, dat ze wel terug kwamen als Greetje er was.” Agnes sluit de winkel omdat ze met pensioen wil en niet omdat ze niet op kan tegen Internet en andere goedkope zaken: “Er blijven altijd mensen komen, die de spullen willen vast pakken, eraan voelen, of die raad nodig hebben.” Door TikTok kwam er ook jonger publiek: jonge meiden wisten de winkel te vinden voor bijvoorbeeld haakspullen. Die waren teleurgesteld dat de winkel dicht ging. Dat kwamen ze Agnes vertellen. Met een doosje chocola.
Agnes zelf heeft het laatste woord: “Jan en Agnes bedanken iedereen voor alle gezelligheid al die jaren.”
085-0640737