De pioniers werden destijds gekozen uit een grote groep sollicitanten en begonnen hun onderwijscarrière in een noodgebouw, temidden van zand en riet, om les te geven aan een groeiende groep leerlingen.
Er werden tal van anekdotes gedeeld, onder andere over schoolkampen op de Waddeneilanden en bezoeken van schoolinspecteurs. Ook werd de legende van Seaewald en ‘de drie gezusters’ besproken. Uit deze legende bleek dat de drie potloden langs de Gelderseweg eigenlijk drie vuurpijlen voorstellen en dat de gezusters, door de ellende uit het verhaal, nog altijd rondspoken in het Geest-gebied.
De Trossen Los zong een lied over deze legende en meester Wolthuis toonde zijn accordeontalent. Tot slot zong het publiek mee met een potpourri van traditionele Zeewolder kinderliedjes. Uit alle verhalen kwam één boodschap duidelijk naar voren: de school markeerde niet alleen het begin van onderwijs in Zeewolde, maar ook het begin van een gemeenschap.