Zeewolde

“We waren eindelijk bevrijd, een heel speciaal moment voor mij”

De 92-jarige Bets Vijzelaar beschrijft het geluid van de dagelijks overvliegende vliegtuigen als ‘eng en bedreigend’. Toen ze 6 jaar was ervaarde zij het begin van de Tweede Wereldoorlog, niet helemaal bewust wat er precies zou gaan komen. Toen de bevrijding op 5 mei 1945 aanbrak, kwamen de gevoelens vrij van blijheid en opluchting.   

De bevrijding in 1945

Bets weet nog dat het moment van bevrijding op 5 mei 1945 aanbrak. “We stonden bij elkaar op een bepaald punt in mijn dorpje en ik hoorde allerlei verhalen van vliegtuigen die overvlogen en wittebrood en chocola naar beneden gooiden.

Oudere mevrouw met rollator naast zich in gesprek met jongere vrouw
De 92-jarige Bets Vijzelaar in gesprek met de 16-jarige Mckayla Resosemito

We woonden in een klein dorp, Oude Niedorp, dus daar kwamen die vliegtuigen niet. Maar ik hoorde veel verhalen van de anderen mensen om mij heen. We waren eindelijk bevrijd, dit was wel een heel speciaal moment voor mij’’. Bets voelde op dat moment blijheid en opluchting.

Belangrijke herinneringen

Bets is zich gelukkig op jonge leeftijd niet heel erg bewust geweest van het begin van de Tweede Wereldoorlog. Dat komt omdat ze destijds gelukkig wel nog buiten kon spelen en naar school mocht. Toch komen er nu nog flarden aan herinneringen van belangrijke momenten naar boven. “Ik weet nog wel dat de Duitse soldaten langs ons huis marcheerden. Het moment dat alles begon’’. In het gezin van Bets was gelukkig voldoende te eten. In Oude Niedorp was wel een gaarkeuken, maar daar gingen zij nooit heen omdat er genoeg voedsel was. “Ik wilde al zo lang naar die gaarkeuken, uiteindelijk hebben we dat gedaan, maar het eten viel vies tegen” vertelt ze lachend. Het geluid van de dagelijks overvliegende vliegtuigen zorgde bij Bets als kind voor spanning. “Ik lag in bed en ik wist dat de vliegtuigen erop uit waren om te bombarderen, die bedreigende geluiden hoorde ik elke nacht, dat vond ik echt eng.’’ Daar bleef het niet bij, want het leven van Bets veranderde wel degelijk toen er steeds meer beperkingen kwamen, zoals geblindeerde ramen, geen elektriciteit en het gebruik van carbidlicht. Bets kan zich nog goed voor de geest halen dat ze als klein meisje met haar moeder aan de keukentafel zat. Plotseling kwamen de Duitsers naar binnen stappen. “Afschuwelijk, dat vergeet ik niet meer.”

Een boodschap aan de Zeewoldenaren

Na alles wat Bets heeft meegemaakt is ze blij dat er nu al 80 jaar vrijheid is in Nederland. Daarom wil Bets nog wat meegeven aan de Zeewoldenaren. “Geniet van je vrijheid. Probeer er in ieder geval wat van te maken zoals ik heb gedaan” vertelt Bets met een krachtige blik in haar ogen.