We woonden in een klein dorp, Oude Niedorp, dus daar kwamen die vliegtuigen niet. Maar ik hoorde veel verhalen van de anderen mensen om mij heen. We waren eindelijk bevrijd, dit was wel een heel speciaal moment voor mij’’. Bets voelde op dat moment blijheid en opluchting.
Belangrijke herinneringen
Bets is zich gelukkig op jonge leeftijd niet heel erg bewust geweest van het begin van de Tweede Wereldoorlog. Dat komt omdat ze destijds gelukkig wel nog buiten kon spelen en naar school mocht. Toch komen er nu nog flarden aan herinneringen van belangrijke momenten naar boven. “Ik weet nog wel dat de Duitse soldaten langs ons huis marcheerden. Het moment dat alles begon’’. In het gezin van Bets was gelukkig voldoende te eten. In Oude Niedorp was wel een gaarkeuken, maar daar gingen zij nooit heen omdat er genoeg voedsel was. “Ik wilde al zo lang naar die gaarkeuken, uiteindelijk hebben we dat gedaan, maar het eten viel vies tegen” vertelt ze lachend. Het geluid van de dagelijks overvliegende vliegtuigen zorgde bij Bets als kind voor spanning. “Ik lag in bed en ik wist dat de vliegtuigen erop uit waren om te bombarderen, die bedreigende geluiden hoorde ik elke nacht, dat vond ik echt eng.’’ Daar bleef het niet bij, want het leven van Bets veranderde wel degelijk toen er steeds meer beperkingen kwamen, zoals geblindeerde ramen, geen elektriciteit en het gebruik van carbidlicht. Bets kan zich nog goed voor de geest halen dat ze als klein meisje met haar moeder aan de keukentafel zat. Plotseling kwamen de Duitsers naar binnen stappen. “Afschuwelijk, dat vergeet ik niet meer.”
Een boodschap aan de Zeewoldenaren
Na alles wat Bets heeft meegemaakt is ze blij dat er nu al 80 jaar vrijheid is in Nederland. Daarom wil Bets nog wat meegeven aan de Zeewoldenaren. “Geniet van je vrijheid. Probeer er in ieder geval wat van te maken zoals ik heb gedaan” vertelt Bets met een krachtige blik in haar ogen.