Nieuw Talent Orkest Zeewolde laat zien wat tien weken muziek kunnen doen

Na tien weken oefenen was het vrijdag 28 maart zover: het eerste concert van het Nieuw Talent Orkest Zeewolde in de kerkzaal van Open Haven. Voor een goedgevulde zaal lieten 43 deelnemers – van wie velen tot voor kort nog nooit een instrument in handen hadden gehad – horen wat ze in korte tijd hadden bereikt.

In de video van LOZ vertellen voorzitter Gerben Mellema, dirigent Catharina Keekstra en deelneemster Eveline Ippel hoe het project tot stand kwam. “We wilden Zeewoldenaren op een laagdrempelige en leuke manier kennis laten maken met muziek,” aldus Mellema. Dankzij fondsen konden instrumenten en lesmateriaal worden aangeschaft, waarmee het orkest van start ging.

Truus Visser die wekenlang haar ervaringen en die van haar medecursisten en de buddy's volgden doet hier onder haar verslag

"Gerben mellema, voorzitter van de AMVZ, een van de 3 orkesten, die het NTO-project organiseerde, opende de avond en legde de aanwezigen de voorgeschiedenis uit. Zoals het  werven van fondsen, het ronselen van buddy’s . Waarna Catharina Keekstra de zaal betrad en iedereen in het orkest ging staan. Wow, wat een gebaar, net echte pro’s!"

Niet alleen dirigeerde ze vervolgens het orkest. Catharina  presenteerde ook de ontwikkeling van het NTO van de eerste repetitie tot dit eerste concert. Het publiek wist dit zeer te waarderen. Zoals ook de ten gehore gebrachte muziek enthousiast werd ontvangen!

Uiteraard kreeg de dirigent na afloop bloemen. Ook  de coördinator ( Petra Luijer)  van het project werd ermee verrijkt! Alle buddy’s werden blij verrast met paaseitjes! Omdat ze ons,  de talenten, zo hadden geholpen bij al die repetities. “Want het was geen eitje geweest” , aldus Rita, een van de Nieuwe Talenten, die de lekkernij uitreikte. Om vervolgens haar positie, staand voor het orkest, te ‘misbruiken‘ en de musici verzocht om een toon naar behoefte te blazen. Op haar aanwijzing! Het was zichtbaar een droom die uitkwam. 

Gezonde spanning

Weken lang, om precies te zijn 10 weken lang, toog een select gezelschap Zeewoldenaren op vrijdagavond naar de Open Haven. Gewapend met koffers vol instrumenten, muziekboeken, muziekstandaards en -boeken,  en veel enthousiasme. En in mijn geval, twee trommelstokken.

We sloten met zo’n repetitieavond een week repeteren thuis af. Ik sloeg een week lang op een stuk dik zeil op een plankje gelijmd.  Om de buren te sparen. Frustratie alom, als het dan tijdens de orkestrepetitie weer niet goed ging, hoe vaak je die paar complexe maten ook geoefend had!

De generale repetitie ging boven verwachting.  Ik was op de dag van de uitvoering dan ook geheel niet zenuwachtig…Of misschien een beetje gespannen, omdat ik niet zenuwachtig was. Maar alles kwam goed: ik stond nog niet in de Open Haven of de vlammen sloegen me uit! Ik was bepaald niet de enige. 

Volle bak

"Het was niet alleen volle bak in de zaal. Ook op het podium was het dringen. Ietwat onwennig begon de slagwerkgroep pal onder het Kruis het ritme te verzorgen. Super geconcentreerd sloeg ik me door het muziekprogramma heen. Bij vlagen hoorde ik het koper de melodielijn blazen. Soms drong door hoe prachtig de klanken zich driestemmig vermengden. Maar meestal was ik aan het tellen. En slaan uiteraard. Even snel naar Catharine kijkend. Uit de reacties van het publiek begreep ik, dat het een prestatie was, dat musiceren na 10 lessen. “ Wat een mooie klank zit er in het orkest,” aldus iemand, die er verstand van heeft. Hij had  in eigen dorp ook, als buddy, aan een  NTO deelgenomen. “ Ik was ontroerd,”, aldus een ander.  Nou, ik stond perplex… Pas later drong de waarde van de avond echt door: de familie en vrienden in de zaal, de collega’s op het podium. Het samen iets neerzetten. Het met elkaar zijn…En toen was ik ontroerd."