Het aan weerszijden van een loper zittende publiek was bijvoorbeeld ineens de gast op een bruiloft. De bruid was herkenbaar aan de sluier en rode ballonnen. Maar even achter het decor en ze was (zonder sluier) Don Juan, of een broer of de bediende…Het spel ging snel, soms lekker opgezweept door dreunende muziek. Er werd vaak intens meegeleefd. Niet alleen de kus veroorzaakte een golf van emoties ook een eerder uitgedeelde klap kon ook op veel beroering rekenen.
Aan het eind kwam de bezinning. “ Waar ging het nou over,” was de vraag aan de aanwezigen. Niet alleen over Don Juan dus… Het ging vooral over ‘de waarheid spreken’. Of 'die verdraaien’ , of ‘een leugentje’ maar dan om bestwil. Middels aangereikt lesmateriaal kon daar, teruggekeerd in de klassen, uitvoerig over nagepraat worden…